6 vragen aan Maarten Smit over zijn voorstelling TERECHT

Wat was de belangrijkste les uit het maakproces, waarin je gevangenisdirecteuren en criminelen interviewde?
Dat de daad niet iemand definieert, en dat iedereen recht heeft op een tweede kans. (of derde, vierde etc). Dat uitsluiting geen oplossing is voor iemand die zich buitengesloten voelt (en dat er ook mensen zijn voor wie een gevangenisstraf niets anders dan een beroepsrisico is, maar dat dit maar 5% is). En wat een geweldige mensen er in Nederland rondlopen met een geloof in de goedheid van de mens, juist daar waar menselijkheid het meest onder druk staat.

Hoe zijn de verhalen van ex-gedetineerden in de voorstelling verwerkt, en wat willen jullie dat het publiek daarvan leert?
De verhalen worden vaak letterlijk verteld door de spelers. Ik heb geprobeerd de mensen die ik gesproken heb aan het woord te laten. Om iets van wat ik ervoer in mijn ontmoeting met hen over te brengen. Door de vorm die ik er aan heb gegeven; met dans, tekst en muziek tonen we wat ik samen met de makers belangrijk en betekenisvol vindt en krijg je als publiek hopelijk toegang tot de binnenwereld van de mensen die ik heb geïnterviewd. Ik hoop dat je er als publiek uitkomt met een hoop vragen, vragen waar je aan het begin van de voorstelling misschien dacht antwoorden op te hebben, maar na de voorstelling misschien niet meer. Dat je er opnieuw over na gaat denken.

Voor wie is deze voorstelling bij uitstek geschikt?
Voor iedereen die denkt te weten wat schuld en straf is, maar twijfelt of hij het hele verhaal kent. Voor iedereen die nieuwsgierig is naar zijn of haar eigen imperfecties en vooroordelen. Voor iedereen die benieuwd is hoe muziek, dans en spel samen een theatraal verhaal kunnen vertellen over de wereld waarin wij samen leven.