‘‘Ik zou willen dat mensen zich niet meer buitengesloten voelen’’

Jullie waren eerder te zien in onze zaal met de voorstelling ‘BullyBully’ is er een terugkerend thema dat jullie belangrijk vinden om terug te laten komen in jullie voorstellingen? 
René: ‘‘Wat we belangrijk vinden is dat we vanuit meerdere perspectieven een onderwerp te laten zien en vanuit Maas is het heel belangrijk om inclusief te zijn. We hebben daarom altijd gemengde casts.’’ 

Hoe selecteer je die cast? 
‘‘We kijken veel naar mensen die afstuderen in de kunstvakopleiding en we vinden het ook interessant om te kijken naar selfmade mensen die bijvoorbeeld vanuit de Rotterdamse hiphopscene of voor deze voorstelling uit de vogue scene komen. Mensen die nog geen opleiding hebben genoten of dat ook niet willen, omdat ze niet volgens dat systeem hun kunstenaarschap willen vormgeven. Zo breng je verschillende werelden bij elkaar. Als je verschillende stemmen, met verschillende opvattingen bij elkaar brengt dan leer je, ook ikzelf ook als maker. Het houdt mij als maker fris en de spelers ook. Ik denk dat als je dat doet, je dan inclusief werkt omdat je een onderwerp vanuit verschillende hoeken ziet.’’ 

Waar komt de inspiratie voor The Ozard of Wiz vandaan?
‘‘Het is een persoonlijke inspiratiebron, toen ik opgroeide hadden we een aantal videobanden die ik als kind kapot heb gekeken. ‘The Wiz’ met Diana Ross was er daar een van. Die film heb ik zo vaak bekeken en als kind ook vaak nagedaan op mijn kamer, dan speelde ik zelf alle rollen. Ik heb een wollen deken omgedaan en toen had ik het gevoel dat ik de jurk aan had van het personage Glenda, ik ging dan door mijn kamer rennen, heel dramatisch. Toen kwam mijn vader een keer binnen op dat moment was het voor het eerst de schaamte van hoe je als jongen zou moeten zijn. 

Met ‘The Ozard of Wiz’ wil ik niet het klassieke verhaal vertellen van ‘The Wiz’, maar meer het gevoel of je als volwassenen nog terug kunt naar die tijd vóór de schaamte. Deze voorstelling is voor iedereen vanaf 9 jaar, dat is een leeftijd die zo belangrijk is: ze staan voor het volwassenen leven. Met deze voorstelling wil ik eigenlijk zeggen dat zij nu al goed zijn zoals je bent.’’

En wat kunnen jullie denk je goed overbrengen aan ROSE stories?
‘‘Wij zijn een groot bedrijf dat programmeert én produceert, dus de combinatie tussen een podium en een gezelschap zijn. We hebben veel verstand van produceren, we weten goed hoe we kunnen maken, we hebben een groot productie- en technisch team. ROSE stories produceert zelf ook en maken ook producties, maar dat kan voor hun wel interessant zijn.’’ 

Wat hopen jullie dat bezoekers meenemen nadat ze ‘The Ozard of Wiz’ hebben gezien? 
‘‘Ik hoop persoonlijk, en ik denk Nasim van ROSE stories ook, dat mensen ontroerd en geraakt zijn en dat er meer verdraagzaamheid is. Ik zou willen dat mensen zich niet meer buitengesloten voelen. Ik hoop dat de voorstelling mensen op zo’n manier raakt dat ze wat absurdistischer worden daarna. En dat de voorstelling daarnaast een blinde vlek kan opheffen die mensen kunnen hebben voor waar iemand mee kan worstelen. Dat het licht schijnt op de blinde vlekken van het publiek.’’