Ontmoet de cast van EX Theatergroep Suburbia

HANNE ARENDZEN

Waar heb je het meest spijt van?
 ‘Spijt is een negatieve emotie die ontstaat uit het idee dat je verkeerd hebt gehandeld en dat een ander handelen een beter resultaat tot gevolg had gehad. Ik probeer in mijn leven dergelijke situaties te vermijden door vooraf af te wegen welke handelingen de best mogelijke uitkomsten bieden voor mijzelf en mijn omgeving’ zou mijn personage Sybille zeggen waarschijnlijk. Als je wil weten waar ik spijt van heb dan mag je na de voorstelling een biertje voor me kopen en dan kunnen we daar eens over kletsen.
 

Waar en wanneer was je het gelukkigst?
In oktober 2020 was Nederland voor de tweede keer in lockdown. Mijn jongste zoon werd geboren en er mocht niemand op kraamvisite komen. Ik vond het heerlijk rustig. Ondanks de pijn en het verdriet van de lockdown was dat absoluut de gelukkigste tijd van mijn leven.
 

Wat vind je je grootste prestatie?
Mijn kinderen. Punt.
 

Wat is je favoriete motto?
Als ik met koken iets nieuws probeer geef ik altijd de disclaimer; als het niet te vreten is gaan we naar de snackbar. Dat is een beetje een grapje geworden maar het gaat voor veel dingen op. Je moet nieuwe dingen proberen in het leven om verder te komen.

Hanne Arendzen (1987) studeerde in 2011 af aan de Amsterdamse Toneelschool & Kleinkunstacademie. Op het toneel was zij onder meer te zien in De Meeuw (HummelinckStuurman), De Avonden (Bostheaterproducties) en Vaslav (De LaMar producties), Vele hemels boven de zevende naar het boek van Griet op de Beeck en in haar bejubelde hoofdrollen in Eline Vere naar het boek van Louis Couperus en Van de koele meren des doods naar het boek van Frederik van Eeden (HumStu). Voor haar rol van Hedwig in Van de koele meren werd Hanne genomineerd voor de Theo d’Or voor beste vrouwelijke hoofdrol (2019). In 2020 speelde Hanne met Jeroen Spitzenberger in het liefdesverhaal De liefde begraven.

Op televisie was Hanne Arendzen te zien in Van Gogh: Een huis voor Vincent; speelde ze verschillende gastrollen in series en een hoofdrol in de televisieserie RAMSES (winnaar Zilveren Nipkowschijf 2014). Ze speelde in de films Het Diner en 2/11 Het spel van de wolf, Publieke werken van Thomas Rosenboom en de telefilm Moos en in de televisieserie Klem. Voor Suburbia speelde zij in Vijand van het volk (2016 en 2019), De Verlossing (2017) en Brief uit Westerbork (2021) voor Theater na de Dam.

ALEJANDRA THEUS

Waar heb je het meest spijt van?
Ik probeer geen (of van niets) spijt te hebben. Blij zijn met wat er is, in plaats van te verlangen naar wat er niet is.

Waar en wanneer was je het gelukkigst?
Altijd in de natuur. Dat kalmeert, het geeft zuurstof, het maakt nederig.

Wat vind je je grootste prestatie?
Mijn fantastische zoontje (met speciale vermelding van de papa natuurlijk).

Wat is je favoriete motto?
Turn a problem into an opportunity. Dat heb ik m’n moeder vaak zien doen en dat bewonder ik heel erg. Hopelijk lukt me dat later als ik groot ben steeds beter :).

Alejandra Theus (1981) studeerde in 2008 af als actrice aan de Toneelacademie Maastricht. Voor haar bijdrage aan Het Koude Kind ontving Alejandra de Kemn-A-Ward 2008 voor meest veelbelovende afstuderende actrice.

Zij speelde in vele producties bij onder meer de gezelschappen: Artemis, Toneelgroep Oostpool, Rotheater, Theater het Amsterdamse Bos, NTGent, Het Gevolg, Toneelgroep Amsterdam, Wunderbaum, Theater Zuidpool en in 2022 was zij te zien in Ik stond in een kutvoorstelling maar mijn haar zat wel heel goed (Productiehuis Mevrouw Ogterop).

Voor haar rol in Wreed en Teder (Toneelschuurproducties Haarlem) werd zij genomineerd voor de Theo d’Or 2014 en voor haar rol in Revolutionary Road (Theater Rotterdam) werd zij genomineerd voor de Theo d’Or 2018. 

Op televisie vertolkte ze drie seizoenen de hoofdrol in Zie Mij Graag (Een) en was ze te zien in Loslopend Wild (Een), De Bunker (VTM), Amateurs (VTM), Tom en Harry (Een), Over Water (Een), SOOF (RTL), Flikken Maastricht (AVROTROS) en Callboys (VIER).