wo 12 oktober
Even voorstellen... Sounds Like Juggling
Hun tweede voorstelling gaat bij ons in première, ze laten muziek en jongleren tot iets heel nieuws versmelten.
Het NUT werkt elk jaar vanuit een thema. Hoe gaat dat in z’n werk?
Floor: “Het NUT is ooit gestart vanuit het idee het leven te onderzoeken. Vanuit het NUT als geheel vinden we het mooi om elk jaar een ander thema te onderzoeken in alle voorstellingen die we maken. Dat was eerst ‘De toekomst van werk’, volgend jaar ‘De toekomst van geld’ en het laatste wordt ‘De toekomst van de dood’. Dit jaar was het thema ‘De toekomst van god’. In onze jeugdvoorstellingen vertellen we altijd oude verhalen op nieuwe grond. Net als in Leidsche Rijn: de grond is oud, maar de wijk is nieuw. Dan nemen we bijvoorbeeld een mythologie en die plaatsen we in een soortgelijke wijk als Leidsche Rijn. Dat vind ik een heel leuk uitgangspunt om vanuit te denken.”
Hoe kwam deze voorstelling tot stand?
Floor: “Bij de toekomst van God fantaseerden we over welk Bijbelverhaal daar bij zou passen. Greg (Nottrot, artistiek leider) kwam met ‘De Bijbel voor ongelovigen’ van Guus Kuijer. Het is eigenlijk het scheppingsverhaal van Adam & Eva, maar dan heel eigentijds. In eerste instantie was het idee dat ik aan Guus Kuijer zou vragen of ik dit mocht gebruiken. Maar toen ik in gesprek ging met scholen kreeg ik het advies om niet letterlijk Adam en Eva op te voeren. Scholen werken toch liever met een verhaal dat fictiever is dan dat. Dus toen heb ik bedacht dat ik een eigen scheppingsverhaal zou maken.
Wat ik heel mooi vond in ‘De Bijbel voor ongelovigen’ is dat daarin God bedacht wordt, maar God weet dat niet. Adam zegt: ‘Op een dag bedacht ik God, maar God weet dat niet. Die zegt gewoon: ik heb jou bedacht’. Daar is Fos licht door geïnspireerd. Het gaat over een jongetje dat moet verhuizen met zijn vader en niet weet wie zijn moeder is. Op een dag bedacht hij Bob en die zat in de boom. Maar Bob zegt: ik was hier al lang voordat alles er was. Vanaf dat moment heeft Fos Bob de hele tijd bij zich en Bob kan alles, weet alles en is zijn grote steun. Je kan Bob dus zien als een vorm van God. En dan komt er ineens een buurmeisje en die gaat vragen stellen: waarom kan ik hem dan niet zien?”
Waarom hebben jullie ook voor dit grote thema een familievoorstelling gemaakt?
Floor: “Het thema religie en god voor jeugdtheater is een heel spannend onderwerp, omdat het een gevoelig thema is. Ik ben blij dat het NUT mij heeft gevraagd om hierover een voorstelling te schrijven en mij daarmee heeft uitgedaagd om dit onderwerp aan te gaan en te vertalen naar een universeel verhaal dat alle kinderen in een klas aanspreekt.
In eerste instantie ben ik met scholen gaan praten. Ik merkte dat leerkrachten dit ook een lastig thema vinden en daarom is er juist heel veel vraag naar. Van de scholen kreeg ik terug dat ze graag een manier zouden vinden om dit onderwerp bespreekbaar te maken.
De voorstelling sluit zowel aan bij gelovige als niet-gelovige kinderen en ouders is het een voorstelling en is een mooie aanleiding om met elkaar in gesprek te gaan in de klas en thuis. Achteraf vind ik het dus heel gaaf dat we met dit thema ook een jeugdvoorstelling hebben gemaakt.”
Jij hebt de tekst geschreven. Hoe ga je hiervoor te werk?
Floor: “Vaak begin ik te fantaseren met Greg en Jannet (van Lange, zakelijk leider/dramaturg) over de thema’s. Met Greg doe ik dat vaak in weekendjes wandelen.
Ik ging met Greg twee dagen wandelen van hotel naar hotel. Greg zat toen heel erg op dat scheppingsverhaal, maar ik wilde juist dat de personages herkenbaar zouden zijn. Het is toch mooi als het gewoon een jongetje is uit de wijk en in het hier en nu. Zo groeit het verhaal dan.
Een jongetje die net verhuisd is en zijn moeder niet kent. Vanuit dat gevoel heeft hij dan Bob, die wel weet wie zijn moeder is en die geeft daar steeds andere antwoorden op. Dan komt er een meisje als Bibi die dat doorbreekt. Dat maakt het ook een beetje een coming of age verhaal.
Het is altijd een goede beginoefening om voor subsidieaanvragen alvast een synopsis te schrijven en de personages en het thema te omschrijven. Dan hoef ik nog niet te schrijven, maar dan kan ik wel verwoorden wat het moet worden.
Vervolgens vragen we er een regisseur bij. Dat werd Joep Hendrikx. Daarna gaan de gesprekken vooral tussen mij en Joep. En dan gaat het stuk echt groeien.”
Hoe ben je na het schrijven van de tekst betrokken bij het maakproces van de voorstelling?
“Ik kom bij de repetities regelmatig kijken. Ik ben zelf ook een maker, net als Greg. Samen komen we dan langs, maar dan heb ik vooral de rol als theatermaker en niet als schrijver. Joep gaat zijn eigen gang met de acteurs, maar we komen af en toe kijken en geven feedback.”
Had je zelf vroeger ook een onzichtbaar vriendje, zoals Bob?
“Nee, dat heb ik eigenlijk niet gehad. Ik fantaseerde wel heel veel. Ik maakte altijd hele verhalen en ik was heel erg van het fantasiespel. Maar de verhalen zaten vooral in mijn hoofd.”
Wat staat er volgend jaar op het programma bij het NUT?
“Aan de hand van het thema ‘De toekomst van geld’ ga ik in het voorjaar ‘King Bling Bling’ 4+ maken. Daarvoor nemen we de mythe van koning Midas die wenst dat hij alles in goud kan veranderen. Het verhaal gaat over Ruby die de avond voor haar verjaardag wakker wordt. Stiekem gaat ze cadeautjes uitpakken in de woonkamer, maar dat mag natuurlijk helemaal niet. Dan staat koning Midas er ineens en hij gaat haar helpen met haar gulzigheid. Maar ondertussen wil hij zelf heel graag weten wat er in het cadeautje zit.”
De voorstelling ‘Fos, die Bob bedacht, die de wereld bedacht’ maakt deel uit van de Herfststukjes, jeugdtheater in de vakantie. Een gezamenlijk project van Stadsschouwburg Utrecht, Theater Kikker, Podium Hoge Woerd, De Lieve Vrouw, Bibliotheek Utrecht, Flint, Theater de Veerensmederij en Aan de Slinger. Om zoveel mogelijk kinderen in de provincie Utrecht te laten beleven hoe mooi theater is.
Meer Herfststukjes