René Geerlings maakt bij Maas theater en dans zijn volgende peutervoorstelling. Onder zijn artistieke leiding maakt en programmeert het Rotterdamse Maas voor kinderen, jongeren en jongvolwassenen. Hij vertelt over de nieuwste voorstelling die je tijdens Lente-Uitjes in onze theaterzaal ziet.
- Interview door Sanne van der Velde
Waarom wilde je BullyBully maken?
“De aanleiding om ‘BullyBully’ te maken was de vraag vanuit het Atta Festival in Istanbul om een coproductie te maken. Met deze coproductie wilde ik niet alleen samen een voorstelling maken, maar ook de samenwerking gebruiken voor de inhoud: twee landen, twee politieke systemen en de ontmoeting daartussen. Zo kwam ik op twee wereldleiders die elkaar ontmoeten in een soort niemandsland. Oorspronkelijk zou de voorstelling ‘Istanbully’ heten, maar daardoor zou het te specifiek over Istanbul gaan. Dus kwam ik uit op ‘BullyBully’, omdat het over twee bully’s gaat.”
Toen je aan die wereldleiders dacht, had je toen specifieke wereldleiders voor ogen?
“Door de coproductie met Turkije moest ik natuurlijk wel aan de Turkse president denken. Maar toen ik deze voorstelling verzon was ook Donald Trump nog aan de macht en dit speelde zich af rond de tijd van de bestorming van het Amerikaanse Capitool. Het verbaasde me hoe zo’n man daarmee weg kan komen! Kinderen worden opgevoed terwijl de grote mannen zich heel kinderachtig mogen gedragen.”
Dus de twee koningen uit 'BullyBully' zijn eigenlijk ook een soort peuters?
“In al mijn werk vind ik het leuk om mijn spelers een kinderlijke spelingang te geven. Wat ik dan probeer mee te geven aan mijn spelers is: reageren en incasseren. Ik wil dat ze spelen vanuit een peutermentaliteit. Luisteren, kijken en dan vervolgens iets denken. Dat is wat spelen is. Ook al zie je volwassen koningen met plaksnorren op, stiekem zijn het gewoon peuters verstopt in een volwassen lichaam.”
Daarnaast laat je de volwassen mannen spelen door vrouwen. Waarom?
“BullyBully gaat echt over de mannelijke, hetero wereldleider voor wie hun aanwezigheid volkomen vanzelfsprekend is. En wie kunnen dit soort mannen nu beter op de hak kunnen nemen dan vrouwen. Nu mogen zij eens lekker de vloer aan te vegen met dat soort mannen die al jaren op allerlei podia de hoofdrollen spelen. Daarnaast denk ik ook dat het goed is om aan kinderen te laten zien dat je alles mag en kan spelen. Een meisje hoeft niet altijd de brave prinses te spelen, maar kan ook de grappige, maar nare machtige koning zijn.”
BullyBully is de opvolger van je eerdere peuterwerk zoals 'AAIPET' en 'PAK’M'. Hoe past deze voorstelling in het rijtje?
“Mijn peuterwerk is eigenlijk altijd taalloos. Dat is voor mij een extra uitdaging om dingen fysiek op te lossen in plaats van met taal. Ook is BullyBully net als al mijn peuterwerk helemaal self-sufficient, wat inhoudt dat de spelers de voorstelling helemaal zelf kunnen opbouwen en spelen zonder hulp van techniek. Dus ik heb onze vormgever de niet simpele opdracht gegeven om een soort mini-opera te bouwen op reisformaat.”
Hoe loop het uiteindelijk af met de koningen?
“Uiteindelijk eindigt de voorstelling in een soort oorlog tussen de koningen en breken ze elkaars standbeeld af. Eén koning moet daarvan heel erg huilen en dan krijgt de andere medelijden. Dan gaan ze samen huilen en vinden ze elkaar in hun gedeelde verdriet. Ze zijn letterlijk van hun voetstuk gehaald. Uit hun gedeelde verdriet ontstaat er een soort vriendschap/liefde. En uit liefde komt…”
Elke voorjaarsvakantie zit ons programma bomvol jeugdtheater tijdens het Lente-Uitjes festival. Acht theaters in de provincie Utrecht doen mee met een programma vol jeugdtheater.
Geef je ogen de kost en plan een leuk uitje! Zien we je daar?
Maas is een landelijk gezelschap van professionele makers met een eigen podium in Rotterdam. Onder artistieke leiding van René Geerlings maken en programmeren ze voor kinderen, jongeren en jongvolwassenen. Hierbij staat de ontmoeting voor hen centraal: tussen podiumkunsten en publiek, dans en theater, tussen leeftijden, culturen, makers en maatschappelijke partners.
