di 15 februari
Muzikale solo over de jeugd van Karin Bloemen
Multitalent Lisse Knaapen speelt deze aangrijpende en indrukwekkende monoloog over misbruik.
Hij wilde zijn eigen muziek gaan schrijven, zijn eigen sound vinden en besloot popmuziek te gaan maken. Wat heeft hij gedaan de afgelopen tijd en wat kun je van zijn voorstelling ‘REMY. & the Analogue Robot Orchestra’ verwachten?
Hoe kwam je op het idee om robots muziek te laten maken in jouw Analogue Robot Orchestra?
“Ik ontmoette Jurjen Alkema in 2016 tijdens een optreden op Into The Great Wide Open, een muziekfestival op Vlieland. Hij maakte videoprojecties en ik ging daarbij improviseren. Hij had ook een paar robotjes gebouwd die geluiden maakten en we besloten ze bij de improvisatie te betrekken. Dat was het begin van onze samenwerking en van de droom om nog veel meer kleine robotjes te verzamelen en er een heus orkest van te bouwen.”
Hoe begin je met het componeren van een nieuw nummer
“Muziek kan op heel veel manieren ontstaan. Vaak is dat vanuit een improvisatie, als ik gewoon maar wat zit te spelen. Soms ga ik echt met pen en notenpapier zitten en begin ik te schrijven. Maar altijd moet er inspiratie zijn en die haal ik meestal uit reizen en ontmoetingen met mensen. Die gesprekken of momenten blijven me dan bij en die vinden hun weg in mijn muziek.”
Hoe ondersteunen de visuals de muziek tijdens de voorstelling?
“Mijn muziek is heel beeldend, mensen krijgen er vaak allerlei associaties bij. De kunst is om die associaties te voeden, terwijl je mensen toch vrij laat om hun eigen beelden bij muziek te creëren. Daarom is Jurjen zo geweldig, zijn beelden laten heel veel ruimte aan de verbeeldingskracht en prikkelen altijd je fantasie. Samen met de verhalen die ik vertel hoop ik mensen zo echt mee te nemen in mijn muzikale wereld.”
Was je altijd al geïnteresseerd in popmuziek of is dit later gekomen?
“Ik heb altijd veel popmuziek geluisterd, naast de klassieke muziek die ik als kind studeerde. Eigenlijk was ik altijd al een omnivoor, maar wat ik speelde beperkte zich lang tot het klassieke repertoire. Nu ik sinds 2015 mijn eigen muziek uitvoer en alle stijlen toelaat -, van pop naar jazz, van elektronische muziek naar klassiek -, voelt dat als een enorme vrijheid en een groot geluk.”
Hoe heb je de laatste tijd doorgebracht toen de culturele sector veelal gesloten was?
“Ik ben vader geworden! Dus ik had een hele welkome afleiding thuis, een enorm geluk. Ik heb wel veel nieuwe muziek geschreven, geboren uit het verlangen om te reizen en mensen te ontmoeten. Veel van die stukken zijn dus geïnspireerd op ontmoetingen uit het verleden, of reizen die ik in mijn fantasie heb gemaakt. Die muziek breng ik nu uit. Maar ik heb het live spelen echt enorm gemist en kan echt niet wachten om weer op tour te gaan. Het samenkomen van mensen, de aandacht die iedereen meebrengt en de bijzondere energie die loskomt tijdens een concert waar alles klopt; zonder dat is het leven voor mij niet compleet!”
Wat kunnen bezoekers verwachten tijdens de voorstelling?
“Ik heb een beetje een hekel aan het woord, maar ik kan niets beters bedenken dan dat het echt een 'totaalervaring' is. Alles waar ik de afgelopen jaren aan heb gewerkt komt erin samen: mijn muziek, covers van mijn favoriete bands zoals Radiohead, fantastische visuals, een dertig-koppig robotorkest van 8 meter breed en 3 meter hoog, een verhaal geregisseerd door Eric Corton, dat een ode is aan de fantasie, muziek en de liefde... Je gaat echt iets beleven, zien en horen wat je nog niet eerder hebt meegemaakt, dat kan ik wel garanderen!”